Wij hebben allemaal talenten en beperkingen. Het is meer dan ooit van belang dat ook de talenten van mensen met een functiebeperking worden ingezet in de samenleving. Om dit te kunnen verwezenlijken moeten er soms eerst letterlijk en figuurlijk drempels worden weggewerkt.

Het lijkt evident dat lokale besturen die toegankelijkheid hoog in het vaandel dragen, aandacht hebben voor en/of gebruik maken van het diverse aanbod dat hogere overheden bieden. De realiteit is echter vaak anders. Vele lokale besturen maken gebruik van dergelijke ondersteuning wanneer de druk van het maatschappelijke middenveld voldoende groot is, de beleidsmakers zelf betrokken zijn en/of er van nabij mee geconfronteerd worden of de financiële stimuli opwegen tegen de gevraagde ‘inspanning’.

Immers het merendeel van de westerse samenleving, waaronder lokale beleidsmakers, denken bij het begrip ’toegankelijkheid’ vaak enkel aan de fysische toegankelijkheid voor personen met een rolstoel, een visuele beperking, … . Echter, vertrekkende van de begripsomschrijving van VN-verdragen, is iedereen van ons ‘betrokken partij’ of kan het worden.

Ondanks vele beleids – diversiteits- en gelijke kansenplannen lijkt de deelname van personen met functiebeperkingen aan de lokale samenleving beperkt te zijn. De toegankelijkheid is op veel domeinen nog niet gerealiseerd voor deze doelgroep.

In die wetenschap  heb ik – met financiële steun van de van de Koning Boudewijn Stichting en een team van enthousiaste gelijkgezinden met ervaringsdeskundigheid – eind 2011 de vzw TolBo opgericht.